Mart van der Kooi belde ons op dat hij de nieuwe Elise CR had staan en dat we welkom waren om deze wagen wederom aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Van Jan-Bart kreeg ik te horen dat de wagen wit zou zijn en ik had gelijk een vooroordeel klaar, maar eenmaal in de showroom te Lochem was ik gelijk verliefd op de witte wagen met prachtige mat zware designs.
Het volgende vooroordeel waren de nieuwe stoelen in de Elise. Niet meer van die met prachtig leer beklede stoelen maar plastic met hier en daar wat schuim. Tijdens onze proefrit kwamen we tot de ontdekking dat die stoelen toch wel heel erg lekker zitten. Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ze misschien wel lekkerder zitten dan de stoelen in mijn Elise 111R, maar die ruiken weer lekkerder naar leer.
Tijdens de rit (niet door plassen en modder want het is een witte wagen) viel op dat hij ook heerlijk rijdt. De vering is natuurlijk nog erg stug, de koppeling heel strak en ja de remmen doen het ook meer dan fantastisch in zo'n nieuwe wagen. Bij een stop kwam ons een mix van allerlei heerlijke geuren tegemoet van warme olie, verf en remschijven.
Op de snelweg merk je wel dat er iets minder vermogen in de wagen zit, maar een Elise koop je niet om op de snelweg te rijden. Omdat we niet zo snel gingen stond er ook opeens een Maserati achter ons, maar even aan de kant gaan om hem langs te laten. Toen hij naast ons reed stak de bestuurder zijn duim op en gaf weer gas. Dat is nou het leuke van een Lotus.
Om de auto in mooi foto perspectief te plaatsen hadden we besloten op langs te gaan bij Henk Hartsuiker. Henk heeft een aardige collectie wagens en één daarvan is de mooie gele Lotus Europa. Meer over deze zeer aangename ontmoeting kan je lezen in LL.