De type 14 was Lotus' eerste straatauto na een aantal succesvolle racewagens. Waar eerdere Lotussen beschikten over een buizenchassis, bestaat de Elite volledig uit polyester. De auto is gemaakt in drie gedeelten met in totaal acht doosvormige structuren die voor de sterkte zorgdragen. Zo construeerde Chapman een volledig zelfdragende carrosserie van kunststof. De heel subtiele en zeer efficiënte vormgeving kwam tot stand in samenwerking tussen Colin Chapman en de accountant Peter Kirwan-Taylor, met aerodynamische adviezen van Frank Costin.
In zo'n superlichte auto past geen gietijzeren motor. Een geschikte motor was niet te vinden en daarom vroeg Chapman aan Coventry Climax om een motor te ontwikkelen op basis van een lichtgewicht brandweerpomp. Dat werd de FWE met 1216 cc, volledig van aluminium. De Elite weegt zodoende minder dan 700 kilo.
Ook een Lotus straatauto voelt zich thuis op het circuit en de Elite heeft dan ook vele successen in de racerij behaald, waaronder zes klasseoverwinningen in Le Mans. Ook in de historische racerij zijn Elites nog steeds zeer succesvol.
Vanaf 1959 werd de Elite gebouwd in series 2 uitvoering met een herziene achterwielophanging. In 1960 verscheen de SE (special equipment) met meer vermogen en een close-ratio versnellingsbak. In totaal zijn er ruim 1000 Elites gebouwd. De Elite was echter heel duur om te produceren en bracht Lotus in financiële problemen. Er werd daarom gekeken naar een betaalbaardere opvolger, en dat werd de Elan.
